Ενώ τον Κάμπο τον είχαμε μάθει σαν πιτσιρίκια, να έχει δύο καφενεία στο κέντρο του, κάποια χρονική στιγμή συνέβη ένα γεγονός που άλλαξε τα πάντα. 

Στο ένα καφενείο άρχισαν να γίνονται κάποια party τα οποία συντέλεσαν στην πορεία το συγκεκριμένο κατάστημα να μετατραπεί σε discotheque. Μια discotheque η οποία για την εποχή της, ήταν από τις πρώτες που έγιναν στην Λέσβο και μάλιστα πολύ καλή. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να έρχονται στον Κάμπο μέχρι και από την πρωτεύουσα του νησιού, την Μυτιλήνη, για να διασκεδάσουν.

Περάσαμε πολλά βράδια εκεί, σε εποχές βέβαια αθώες, στις οποίες απ' ότι θυμάμαι δεν καπνίζαμε, δεν πίναμε ιδιαίτερα και γενικά φροντίζαμε να διασκεδάζουμε όσο γινόταν περισσότερο. 

Στα χρόνια που έζησα στον Κάμπο, αλλά και στον Γαβαθά, οφείλω να ομολογήσω ότι υπήρχε έντονη αθλητική δραστηριότητα. Πάσης φύσεως! Από στίβο, ποδόσφαιρο και ποδηλασία, μέχρι κολύμπι, σκάψιμο και κυνηγητό διαφόρων ζωντανών οργανισμών. Επειδή όμως ο βασιλιάς των σπορ είναι το ποδόσφαιρο, έχει κάθε δικαίωμα νομίζω, να κυριαρχεί στην μνήμη.

Σαν Έλληνες πάντα βρίσκαμε ένα τρόπο για να χωριστούμε στα δύο. Έτσι όταν ήμουν στον Γαβαθά, παίζαμε ποδόσφαιρο χωρισμένοι σε Άντισσα - Αθήνα, με το να είμαστε από την μία πλευρά τα παιδιά που ζούσαμε τον χειμώνα στο χωριό κι από την άλλη να είναι τα παιδιά που έρχονταν το καλοκαίρι από την πρωτεύουσα για τις διακοπές τους. Όσες φορές κι αν παίξαμε κερδίσαμε, με αποκορύφωμα ένα παιχνίδι που τελείωσε με 36 - 2! Να θυμίσω ότι παίζαμε ποδόσφαιρο κι όχι μπάσκετ. Σημαντική λεπτομέρεια για την έκβαση αυτών των αγώνων, είναι ότι κάποιοι Αθηναίοι που έμεναν αυτή την εποχή στον Γαβαθά και ήταν αρκετά καλοί στο συγκεκριμένο ομαδικό σπορ, εμείς δεν τους δεχόμασταν να συμμετάσχουν σ' αυτό γιατί ο αγώνας θα ήταν ... άνισος.

Στον Κάμπο χωριστήκαμε σε βόρειους και νότιους και παίξαμε κάποια αμφίρροπα παιχνίδια μεταξύ μας, ώσπου κάποια στιγμή συνειδητοποιήσαμε ότι γεωγραφικά οι νότιοι έπρεπε να λέγονται βόρειοι και οι βόρειοι να λέγονται νότιοι και έτσι μετά από αυτή την κρίση ταυτότητας, σταματήσαμε αυτά τα παιχνίδια και χωριζόμασταν στα δύο, με άλλους τρόπους κάθε φορά.